روز معلم های واقعی مبارک :)

یه بار از بابام پرسیدم: چرا تمام 30 سال رو منطقه محروم موندی؟؟

گفت: من هیچ وقت به "معلم" بودن به چشم شغل نگاه نکردم، با خدا معامله کردم و هنوز هم سود معامله ام رو میبینم.

و تنها ناراحتیش بابت این 30 ساله اینه که فقط 5 سالش رو رفته سر کلاس.

اگر عاشق اید معلم شید، نه پول داره و نه شهرت ولی تا دلتون بخواد عزت داره.

وقتی هر ساله آدمایی تو سنین مختلف از مرد 45 ساله تا جوون 18 ساله به اندازه یک دقیقه با پدرم حرف میزنند و روزش رو تبریک میگن، راحت میتونم ذوق کردن و رفع خستگی چند ساله رو تو چشماش ببینم :)

یکی از فانتزیام اینه که یه روزی که طبق برنامه ریزی هام دور نیست معلم هام رو دعوت کنم و چند ساعتی مهمونم باشن، حتی معلما و معاونای دبیرستان که از چندتاشون راضی نیستم.