نود و هفتی که سخت ولی رو به اتمامه

ساعت 23:35

دارم با لپ تاب کار میکنم.

تلویزیون برا خودش روشنه، سریال پخش میشه. دیالوگی که تا نصف ذهنم شنیدنش رو پردازش میکنه:

:: من میخواستم تا همیشه کنارت باشم ولی ...

عینکم رو از رو چشمم میبرم بالای پیشونیم، چشمامو آروم نوازش میکنم و به ادامه این دیالوگ فکر میکنم.

مثلا: من میخواستم تا همیشه کنارت باشم ولی همیشه منو نخواست.

این روزا به طرز حال خوب کنی دلم هرچی میخواد یه جوری اوکی میشه که ته دلم یه آرامش عمیق احساس میکنم.! خدایا شکرت :* 

فردا یادت باشه روز خیلی خوبی باشی خیلی خوب. باید از روت پنج بار بنویسم تا جفتمون یادمون بمونه.

فردا یادت باشه روز خیلی خوبی باشی خیلی خوب.

فردا یادت باشه روز خیلی خوبی باشی خیلی خوب.

فردا یادت باشه روز خیلی خوبی باشی خیلی خوب.

فردا یادت باشه روز خیلی خوبی باشی خیلی خوب.

فردا یادت باشه روز خیلی خوبی باشی خیلی خوب.