"روزهای ب حوصلگی .. زمان هایی با روند مبهم"

بعضی وقتا خوبه بیخیال باشیم .. سرخوشی های الکی رو بچسبیم .. یه پاستیل بشه دلخوشی روزانه .. یا یا یا اصلا خیلی خوب میشد , حتی شده یه مدت کوتاه اونقدی بی دغدغه بودم و درون بچگونه داشتم که هیچی برام مهم نباشه , دقیقا مثل رفتار روزمره ام که 90 درصد فکرا و حسای مبهمم پشت یک دنیا شیطنت و لوس بازی و کوچه ای پشت کوچه های تصوراتم گم میشن :)
چقد جالبه که میتونم راحت خودمو لو بدم , به زبون بیارم ...
خیلی کیف میده تمام حرفایی که فک میکردی روت نمیشه رو با آرامش بگی . بعدش با لبخند بگی: ببخشید من یکم رکم ...
از یه رِنج سنی به بعد قانون های زندگی زیادتر میشن ...
( -- !!! ==== ++++++ ********** ==== !!! -- ) : نمودار قانون های شخصی نسبت به سن برام ی همچین شکلی داره .
// توجه کردین بیان کردن سخته .. درحالی که .. فکر و احساس رو به بی نهایت میل میکنه //

* داشتم فکر میکردم کم رنگ شدن خوبه یا بد ؟؟ تبعات خاصی میتونه داشته باشه ؟؟ شاید تو این مورد موقت نسبت به ثبات کاربرد بهتری میتونه داشته باشه ..

ُ