23 سالگی لعنتی

وقتی بابات میگه: آماده شو بریم دور بزنیم و مامانت آروم میگه: به حرفای بابات گوش بده ولی با عقل خودت بسنج، یعنی یعنی یعنی ازت توقع بزرگتر شدن دارن، یعنی ناخواسته قراره تمرکز ات تقسیم شه، یعنی آروم آروم مهم ها به رخ کشیده میشه، یعنی ...

با وجود همه این دغدغه ها میشود صبح با صدای رعد و برق بیدار شد، میتوان زیر بارون بهاری قدم زد، میشود عطر خاک باغچه رو به ریه ها فرستاد، هزار باره وویس های یک دیوانه رو پلی کرد و بلند بلند خندید، موهای حنا شده و شانه کرده رو به دست باد سپرد، ذهن رو از همه چیز خالی کرد و چند دقیقه ای خود رو در خلا دانست، خلا و آرامشی مثل حرکت در بطن و وجود مادر، میتوان رویا بافت، برای ساختن رویاها فکر کرد، تلاش کرد، میتوان دعا کرد از اعماق وجود، میتوان خواست، میشود خواست و سپرد به دست تقدیر و میشود تمام سختی ها، دلتنگی ها، خواستن ها و نگفتن ها، آرزوها، هدفها همه و همه رو در نظر گرفت و امیدوار بود.